27 Οκτ 2007

Ομιλία στο περιφερειακό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Ηράκλειο, Μάιος του 2005

“Xρή λέγειν τα καίρια”. Είναι ανάγκη να πούμε τα αναγκαία και επίκαιρα. Να δούμε κατάφατσα την πραγματικότητα και να προβλέψουμε τα επερχόμενα .
Αρκετά τώρα και 16 μήνες την κλάψαμε την κυβέρνηση .
Η ζωή σήμερα μας τραβά από το μανίκι.
Όσο εμείς κλαίμε και αναμασούμε τα λόγια που χάσαμε , τα έργα και τους θεσμούς που δημιουργήσαμε οι άλλοι δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια.
Επανιδρύουν τον κόσμο και διαμορφώνουν το περιβάλλον που τους βολεύει.
Ο κόσμος τους όμως αφορά στους λίγους και δυνατούς και περιλαμβάνει με όρους ήττας τους πολλούς.

Πώς όμως θα αντισταθούμε στα επερχόμενα, σ΄ αυτά που ήδη είναι εδώ και που στρώσαμε κι εμείς το χαλάκι για να περάσουν. Με ποιες πολιτικές θα διασφαλίσουμε εργασία , πως θα ξαναχτίσουμε τις εργασιακές σχέσεις , πως θα εγγυηθούμε το ασφαλιστικό ; Πώς θα δημιουργήσουμε λεωφόρους προσβασιμότητας στους πολλούς στην Παιδεία με το Π κεφαλαίο και στην Υγεία. Θα υπάρχει στη νέα εποχή και τι θα περιλαμβάνει ο περιβόητος κοινωνικός μισθός που μας ανάθρεψε εμάς τις δεκαεξάρες και τους δεκαεξάρηδες της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974;

Θέλει φίλοι και φίλες δουλειά πολύ και ανθρώπους .
Δύσκολοι οι καιροί για καλομαθημένους πρίγκιπες όπως εμείς. Εμείς που κληρονομήσαμε μια στέρεη Ελλάδα, με σταθερό πολίτευμα με σταθερό προσανατολισμό και κοινωνικές κατακτήσεις, ένα παλιό πετρόκτιστο που έχτισαν με αίμα οι γενιές το 40 και του 114 και ανεπαισθήτως βρεθήκαμε στο δρόμο.
Σήμερα προσπαθούμε να διασώσουμε τα ασημικά της οικογένειας , τη δημόσια Παιδεία, τη Δημόσια Υγεία, το δικαίωμα στην εργασία και στην ασφάλεια.

Ποια θα είναι η δική μας πρόταση πώς θα τη διαμορφώσουμε και με ποιους: Έχουμε ευθύνη να δώσουμε απαντήσεις που θα στερεώνουν το μέλλον.
Είναι ανάγκη να είμαστε όλοι μαζί και να φέρουμε κι άλλους . Είναι ανάγκη όμως και κάποιοι που χρόνια τώρα συμμετείχαν από θέσεις ευθύνης να λογοδοτήσουν , να κριθούν , να αξιολογηθούν και μάλιστα όχι μόνον για το τι έκαναν αλλά και τι μπορούν να κάνουν στη νέα εποχή.
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ άνοιξε τις πόρτες του ακριβώς για να έλθουν νέοι , όχι μόνον στην ηλικία, για να πολλαπλασιάσει τις επιλογές και να βελτιώσει έτσι την ποιότητά τους. Το αποτέλεσμα δεν είναι απογοητευτικό , δεν είναι όμως και το αναμενόμενο. Έτσι εκ των ενόντων προχωρούμε. Έχουμε συνειδητοποιήσει όμως, ότι το ΠΑΣΟΚ, η βάση του δηλαδή , δε χρωστάει σε κανέναν . Να είμαστε λοιπόν πιο δύστροποι, πιο διστακτικοί και δύσκολοι στον τρόπο που δίδουμε την ψήφο μας.
Με τα Περιφερειακά συνέδρια κλείνει η επώδυνη μετακυβερνητική περίοδοςτου ΠΑΣΟΚ. Από αύριο θα πορευόμαστε με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί και θα ολοκληρωθούν σήμερα . Μετά από την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Καλοί κακοί , επαρκείς ή ανεπαρκείς πολιτικά καλοδεχούμενοι εκείνοι που θα εκλεγούν. Από την πρώτη μέρα που θα αναλάβουν δουλειά να αξιολογούνται αυστηρά για το έργο τους, για τον τρόπο που το παράγουν αυτό το έργο και να κρίνονται από το αποτέλεσμα
Η συνεχής και καλόπιστη αμφισβήτηση είναι υγεία σ΄ ένα πολιτικό χώρο. Προϋποθέτει όμως την παρουσία μας, τη συμμετοχή μας και ξεκάθαρο πλαίσιο αρχών και πολιτικού πολιτισμού μέσα στο οποίο θα ενεργούμε και βάσει του οποίου θα κρίνουμε και θα κρινόμαστε.
Δεν είναι δύσκολο .Το συνέδριο ήδη έχει θέσει το πλαίσιο αυτό και καλεί σι ανατροπές.
Λίγο αν δούμε πέρα από τη μύτη μας θα συναντήσουμε τους πολλούς άλλους .

Μιλάμε κι αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε και που πάει το υπερωκεάνιο του ΠΑΣΟΚ που σήμερα εκτείνεται από τον Ανδριανόπουλο ως τον Ανδρουλάκη. Είμαστε αριστεροί , είμαστε κεντροαριστεροί, είμαστε σοσιαλιστές , σοσιαλδημοκράτες , νεοαστοί; Ας το ορίσουμε όπως θέλουν οι πολλοί.( Εξ άλλου έτσι ορίζεται το σωστό στη Δημοκρατία.) . Όπωσδήποτε όμως το δεξιό του σύνορο το ξέρουμε. Είναι ο κόσμος της φοβικότητας , της ανασφάλειας, της κατάχρησης της δύναμης , ο κόσμος των κραταιών και συμπαγών ενστίκτων.

Εμείς διαλέξαμε το μετέωρο πολιτικά, χώρο. Το χώρο της συναισθηματικής νοημοσύνης , της απλοχεριάς και της απλοχωριάς για το συνάνθρωπο.
Δε μας πάει επομένως το μικρόψυχο και μίζερο Κι ας νικά. Η κοινωνία προσδοκεί από μας το γενναίο, το μεγάλο, το αισιόδοξο, το ανθρώπινο. Προσδοκεί το όνειρο. Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας από αύριο
Για να ξεκινήσει μια άλλη μέρα για το ΠΑΣΟΚ και την κοινωνία.

Για να κάνουμε «άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά» όπως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: