Ομιλία στο Προγραμματικό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Μάιος 2007

Συντρόφισσες και σύντροφοι, το προγραμματικό πλαίσιο είναι γεγονός ότι άφησε θετική εντύπωση στα μέλη μας.. Πέτυχε την κατ' αρχήν αποδοχή. Είναι κοστολογημένο γεγονός που βοηθάει στην αξιοπιστία του.

Σε μια δύσκολη εποχή δεν είναι λίγα ούτε εύκολα αυτά. Αξίζει όμως σίγουρα να χαιρετίσουμε τους δυο από τους πυλώνες, κατά τη γνώμη μου τους πιο σημαντικούς, στους οποίους στηρίχθηκε το προγραμματικό πλαίσιο. Σ' αυτούς ενσωματώνονται εν πολλοίς όλες οι διεργασίες που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ από το 2004 και μετά.

Χαιρετίζουμε λοιπόν την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ από τους managers στην πολιτική και την ισοζυγία δυνάμεων που επιτεύχθηκε στο εσωτερικό του κόμματος. Επιτέλους, προς ανακούφιση της βάσης, κατάφεραν οι τάσεις και τα πρόσωπα να θέσουν ως προτεραιότητα το ευρύ αναγκαίο, την ενότητα. Keep walking, σύντροφοι. Έτσι μας δίνετε κι εμάς δύναμη. Ως προς το περιεχόμενο του προγράμματος, διαπιστώνει κανείς ότι οι υπεύθυνοι βασανίστηκαν και κατάφεραν μάλλον να ισορροπήσουν το κοινωνικά δίκαιο με το πολιτικά εφικτό, για να δώσουν το μέγιστο εγγυημένο περιεχόμενο στο διακύβευμα της ελπίδας, της προσδοκίας και της αξιοπιστίας.

Το πρόγραμμα προσπαθεί να συγκεράσει την ταχύτητα των καιρών με την αντοχή των πολλών και να πάει τον τόπο και τους πολίτες μπροστά. Χρειαζόμαστε τη συναίνεση του κόσμου και επομένως πολλή δουλειά. Χρειαζόμαστε την ανατροπή δικών μας κακών νοοτροπιών. Χρειαζόμαστε λέξεις και πρόσωπα. Τις λέξεις που μας έκλεψε η Νέα Δημοκρατία ή που τις αφήσαμε να τις κλέψουν, για να φτιάξει το κεντρώο προσωπείο της.
Η «εντιμότητα», η «διαφάνεια», η «αξιοπιστία», η «αξιοκρατία», η «ανανέωση», η «σεμνότητα» και η «ταπεινότητα». Σήμερα που οι μάσκες έχουν πέσει, οι λέξεις μένουν χωρίς περιεχόμενο. Είναι πια δική μας η πρόκληση και το χρέος ν' ανταποκριθούμε. Οι λέξεις αυτές να γίνουν η σημαία μας μαζί με την ποιότητα, τη συμμετοχή, τη διαβούλευση, την εμπιστοσύνη, την ισότητα, την αλληλεγγύη.

Τη σημαία αυτή τώρα αλλά και μετά, στην κυβέρνηση, να τη σηκώσουν πρόσωπα που έχουν υπηρετήσει τις λέξεις αυτές με τη ζωή τους. Ο Πρόεδρός μας, ο Γιώργος Παπανδρέου, έδωσε χθες το σύνθημα. Ας τον ακολουθήσουμε.

Αξίζει όμως κι εμείς οι απλοί πολίτες να στείλουμε ένα μήνυμα από δω προς τη νομενκλατούρα την τωρινή και την επερχόμενη του κόμματός μας, προς το πολιτικό προσωπικό που συμμετέχει στα διεθνή φόρα. Εκεί που χαράζεται η πολιτική του μέλλοντος και ορίζεται εν πολλοίς το πολιτικά εφικτό. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα, στους πολιτικούς σχηματισμούς και στις ελιτίστικες λέσχες.
Σύντροφοι που διαπραγματεύεστε τη ζωή μας, την εργασία μας, αντισταθείτε και εκεί. Μη διαπραγματεύεστε με τους δυνατούς ως υποτελείς. Σταθείτε ως ίσος προς ίσον. Έτσι, για ν' αναδείξετε τη δύναμη της πολιτικής να διαμορφώνει την κοινωνία του μέλλοντος. Μας ζητάτε να μη φοβόμαστε την παγκοσμιοποίηση. Ε, μη την φοβάστε κι εσείς εκεί που διαπραγματεύεστε!
Τελειώνοντας, θέλω να τονίσω ότι οι καιροί είναι αρκετά δεξιοί, δε χρειάζεται να τους κυβερνούν και Δεξιοί. Φτάνει πια!