Δεν είναι η πρώτη φορά και τίποτα δεν προοιωνίζεται ότι θα είναι η τελευταία...
Αντιθέτως μοιάζει να έχει περάσει στα αυτονόητά μας με αποτέλεσμα όσοι τολμήσουν να υψώσουν φωνή αντί να σηκώσουν τους ώμους με εκείνο το σύνηθες
"ε, και;" να μοιάζουν γραφικοί και out of seazon.
Για το "ιντερνάχιοναλ μπακαλορεά" μιλώ, αυτό των νεοελλήνων.Εκείνης της συνομοταξίας στην οποία η πλειοψηφία "ανήκομεν" και η οποία διακατέχεται από την απίστευτη αυτο..πεποίθηση ότι ο,τιδήποτε διεθνές είναι και βάρβαρο άρα οφείλει να εξελληνισθεί... δεόντως.Έτσι κάθε ξενόφερτο όνομα ή πράγμα οφείλει να γράφεται με το δικό τους ελληνικό τρόπο, αυτόν της γλώσσας της τσέπης.
Ετσι για λόγους τελείως προσωπικούς μεταφέρω εδώ την εικόνα της κοινωνίας ημών των νεοελλήνων όπως τη φωτογράφισαν αρθράκια που έτυχε να πέσουν στην αντίληψή μου...για να μην ξεχνώ. Η μνήμη, οπως το νιώθουμε καθημερινά αναδεικνύεται σε ζητούμενο όλο και περισσότερο γι αυτό είναι αναγκαία η καθημερινή άσκησή της.
